L. verslijt elke week zo'n beetje een jas, na 3 dagen is de rits stuk doordat hij er op bijt en kauwt. Hij deed dat ook met truien en shirts, de boorden en de mouwen zaten binnen de kortste keren gaten in maar dat hebben nu weten te ondervangen door een bijtarmband. Het kostte veel tijd en frustratie van beide kanten, maar de bijtarmband wordt nu volop gebruikt om zijn bijtbehoefte te reguleren.
Zijn bijtarmband helpt namelijk alleen voor binnen, buiten is het te veel gedoe, moet ie eerst zijn mouw opstropen om te zoeken naar de armband, dat zijn te veel handelingen. De boord zit natuurlijk ook nog eens dichterbij zijn mond, op tonglengte afstand. Een ketting hebben we ook geprobeerd, maar daarvan beet ie steeds het touwtje stuk én het was ook niet geschikt voor de extremere bijters, zoals L. Een kauwstaaf helpt ook goed, maar die heeft hij niet steeds bij de hand, of hij moet hem letterlijk in zijn hand vasthouden de hele dag, dat is niet praktisch.
Het is prikkelregulatie, het bijten. Het helpt hem om de wereld te begrijpen, om de prikkels te verminderen van geluid, beeld, geur etc. Hoe het precies gaat in zijn hoofd kan hij niet uitleggen, maar het lijkt erop dat hij de wereld veel intenser beleeft, alles komt vele malen harder binnen bij hem. Zijn medicatie helpt hem om te kunnen filteren, maar is bij lange na niet voldoende.
Ik kan het hem dus ook niet kwalijk nemen dat hij op zijn jas bijt, maar toch is het wel frustrerend. Ik vind het toch ook fijn dat ie er een beetje leuk bij loopt, maar het wordt zo langzamerhand een duur grapje in het tempo dat hij jassen verslijt.
In mijn wanhoop heb ik een foto van de kapotte jas op mijn Facebookpagina gedeeld, daar kwamen allerlei tips op van mijn vrienden. Zo kwam ik op het idee op een stuk leer bovenaan de kraag te zetten. Stof bijt ie zo doorheen, leer is wat taaier en lijkt me wat meer bijt-proof.
Een leren jas heb ik nog aan gedacht, maar waar vind ik die in zijn maat én dat druist volledig in tegen mijn veganistische levensstijl. Tweedehands is eventueel nog een optie, maar vind maar een warme leren jas in maat 134/140.
Ik had nog een paar suède laarzen liggen waarvan de zolen lek waren, daar heb ik stukken leer uit geknipt.
Ik had via Marktplaats een mooie grijze tweedehands wollen jas gekocht voor €12,-, daar heb ik het leer op gezet.
Het lijkt helemaal niet gek, prima dus. Helaas is de jas alleen nog wel wat te groot. Balen!
Ik heb via de weggeefhoek twee jassen gekregen van een heel aardige dame, toen ik haar vertelde waarom ik er zo blij mee was dat ik de jas mocht hebben stopte ze nog een extra jas in de tas. De wereld lijkt soms in brand te staan, maar er zijn toch ook nog wel heel veel pareltjes te vinden hoor!
Een moeder kwam van de week naar me toe dat ze nog een jas voor me heeft, voor L., of ik er belang bij had. We zijn bevriend op Facebook en ze had mijn relaas over de jas gelezen. Ik geloof dat we op deze manier de winter wel door weten te komen.
L. bijt wel op het leer, maar nu een week verder is de jas en de rits nog steeds heel. Zou dit nou de oplossing kunnen zijn?
Dus, wanneer je het echt even niet meer weet, vraag je vrienden om raad. Samen brainstormen levert veel moois op!
Zijn bijtarmband helpt namelijk alleen voor binnen, buiten is het te veel gedoe, moet ie eerst zijn mouw opstropen om te zoeken naar de armband, dat zijn te veel handelingen. De boord zit natuurlijk ook nog eens dichterbij zijn mond, op tonglengte afstand. Een ketting hebben we ook geprobeerd, maar daarvan beet ie steeds het touwtje stuk én het was ook niet geschikt voor de extremere bijters, zoals L. Een kauwstaaf helpt ook goed, maar die heeft hij niet steeds bij de hand, of hij moet hem letterlijk in zijn hand vasthouden de hele dag, dat is niet praktisch.
Het is prikkelregulatie, het bijten. Het helpt hem om de wereld te begrijpen, om de prikkels te verminderen van geluid, beeld, geur etc. Hoe het precies gaat in zijn hoofd kan hij niet uitleggen, maar het lijkt erop dat hij de wereld veel intenser beleeft, alles komt vele malen harder binnen bij hem. Zijn medicatie helpt hem om te kunnen filteren, maar is bij lange na niet voldoende.
Ik kan het hem dus ook niet kwalijk nemen dat hij op zijn jas bijt, maar toch is het wel frustrerend. Ik vind het toch ook fijn dat ie er een beetje leuk bij loopt, maar het wordt zo langzamerhand een duur grapje in het tempo dat hij jassen verslijt.
In mijn wanhoop heb ik een foto van de kapotte jas op mijn Facebookpagina gedeeld, daar kwamen allerlei tips op van mijn vrienden. Zo kwam ik op het idee op een stuk leer bovenaan de kraag te zetten. Stof bijt ie zo doorheen, leer is wat taaier en lijkt me wat meer bijt-proof.
Een leren jas heb ik nog aan gedacht, maar waar vind ik die in zijn maat én dat druist volledig in tegen mijn veganistische levensstijl. Tweedehands is eventueel nog een optie, maar vind maar een warme leren jas in maat 134/140.
Ik had nog een paar suède laarzen liggen waarvan de zolen lek waren, daar heb ik stukken leer uit geknipt.
Ik had via Marktplaats een mooie grijze tweedehands wollen jas gekocht voor €12,-, daar heb ik het leer op gezet.
Het lijkt helemaal niet gek, prima dus. Helaas is de jas alleen nog wel wat te groot. Balen!
Ik heb via de weggeefhoek twee jassen gekregen van een heel aardige dame, toen ik haar vertelde waarom ik er zo blij mee was dat ik de jas mocht hebben stopte ze nog een extra jas in de tas. De wereld lijkt soms in brand te staan, maar er zijn toch ook nog wel heel veel pareltjes te vinden hoor!
Een moeder kwam van de week naar me toe dat ze nog een jas voor me heeft, voor L., of ik er belang bij had. We zijn bevriend op Facebook en ze had mijn relaas over de jas gelezen. Ik geloof dat we op deze manier de winter wel door weten te komen.
L. bijt wel op het leer, maar nu een week verder is de jas en de rits nog steeds heel. Zou dit nou de oplossing kunnen zijn?
Dus, wanneer je het echt even niet meer weet, vraag je vrienden om raad. Samen brainstormen levert veel moois op!
Reacties